je wil weer leven, alles door een roze bril zien, terug zingen, lachen, dansen als het moet zelfs in de regen,
jouw levensrugzakje zit momenteel vol gepropt met een zee van tranen en twee glimlachen die zich maar niet willen vermenigvuldigen,
regenbogen die dag na dag meer hun kleur verliezen, de lichtjes in je ogen die je zo graag weer zou zien branden,
het lijkt wel of je geen armen of benen meer heb, alleen nog een romp en hoofd vol muizenissen,
geen dromen-trein meer voor jouw, geen mannetje van de maan die je een leuk verhaaltje verteld,
men zegt dat er iets bestaat waardoor als je het echt wil je weer aan het lachen gaat....
Je blijft hopen dat je het vindt en uiteindelijk weer zonnestralen op jouw gelaat mag voelen, de lichtjes in je ogen weer kan doen branden, de regenbogen tussen de blauwe wolken weer ziet hangen,
eerst maar even proberen die roze bril terug te vinden,
rdb